همش در انتظار ویکِند!

صبح امروز یه جلسه داشتم بیرون از شرکت. 9 بیدار شدم از خواب. خیلی فرقشه. تازه خیابونا هم خلوت شده بود به نسبت. صبحونه رو تو خونه خوردم و با سیگما رفتم. تا 2 که برسم شرکت دهنم کف کرده بود از بس که 4 ساعت تو جلسات شلوغی بودیم. عصر هم میخوام برم خونه مامان.

دیروز که رفتم خونه، میخواستم برم پیاده روی وسط راه ولی سیگما اومد دنبالم. خوب شد اومد. خیلی آفتاب بود و گرم. رفتم خونه ولو شدم. فیلم دیدیم یه قسمت رقص روی شیشه. بعدشم براش فرنی درست کردم. ولی خیلیییییییی بیحال بودم. فیلمای برادرجان و دل دار رو دیدیم و من هی دپ و دپ تر می شدم. تا اینکه عصر جدید شروع شد یه کم روحیه گرفتم. فکر کنم قسمت سومی باشه که میبینمش. تو عید ندیدم اصلا.ولی این شبا خوبه. کتاب یک به علاوه یک رو هم هی خوندم. گفتم روونه ولی دوسش ندارم. نمیدونم چرا حس می کنم هیچی دیگه جذبم نمی کنه. از اول ماه رمضون از صدتا آدم روزه دار بی حال ترم. نمیدونم چم شده اصلا 

ولی انصافا خیلی خوب بود که صبح میخواستم دیر بیدار شم. قشنگ تا 1 بیدار بودیم. واسه همین اخر شب یه کم بهتر شد حالم. الانم که داریم به آخر هفته نزدیک میشیم خوشحالم