بعد از مدت ها- ییلاق

سلام. حالتون چه طوره؟

ما خیلی بهتریم خدا رو شکر

البته دلتا 10 روز بعد از اون شروع تب، در حالی که داشت خوب میشد، سرفه های شدید خلطیش شروع شد و آبریزش بینی. نمیدونم آلرژیکه، دوباره مریض شد یا ادامه مریضی قبلیشه. هر چی هست که خیلی مزخرفه. الان داره دارو مصرف می کنه ولی بازم آبریزش بینی داره. 

سه شنبه عصر بعد از 3 ماه میخواستیم بریم ییلاق. قدیمی تر های اینجا میدونن که ما قبلنا تابستونا تقریبا هر هفته میرفتیم ییلاق. از بعد از کرونا، رفتنمون خیلی کمتر شده بود، ولی دیگه امسال تیر خلاص بود که تو اصل فصل گرما که ییلاق رفتن میچسبه، 3 ماه نرفتیم! خدا رو شکر که بازم تونستیم اونجا دور هم جمع بشیم. سه شنبه من و دلتا با مامان و بابا و داداش و کاپا، رفتیم ییلاق. قرار بود 4شنبه بتاینا بیان و سیگما هم 5شنبه. نگم که چقدر خوب بود از محیط خونه دور شدن. انگار حبس بودیم توی خونه این مدت. دلتا 3 ماه پیش توی ییلاق راه افتاده بود و حالا اولین باری بود که قشنگ راه میرفت اونجا. از پله ها بالا میرفت و شیطونی می کرد. چقدر کیف کرد با کاپا. سه چرخه ی بچگیای کاپا رو برده بودن اونجا، الان برای دلتا خیلی مناسبه. همش سوار میشد و کاپا، و از فرداش هم تیلدا و تتا، هی راه میبردنش.

تو این چند روزی که اونجا بودیم، به وضوح پیشرفت حرکتی دلتا رو دیدم. مثلا قبلا نمیتونست بدون گرفتن جایی، از یه پله ی خیلی کوتاه بره بالا، ولی تو این چند روز یاد گرفت. یا اینکه از خود پله های بلند با گرفتن دست به دیوار یا نرده بالا بره. بپر بپر کردن یاد گرفت. البته خیلی باحال میپره. پاش از روی زمین بلند نمیشه. از روز اول تمرین کرد و روز آخر یه ذره پاش از روی زمین بلند میشد. خلاصه که بودن کنار بچه های بزرگتر خیلی خوب بود براش. من هم از روز اول کم کم حال روحیم بهبود پیدا کرد. تا حدی که روز سوم یهو دیدم منم دارم بپر بپر می کنم و دنبال دلتا میدوام و شادی می کنم! خودم خیلی غریب بود این حرکتا برام. طفلک بچه م دو سه ماه بود مامان افسرده رو تحمل می کرد. باز خوبه سعی می کردم این مدت تیلدا و تتا رو ببینه. کلی هاپو دید و صدای خروس شنید. کتلت و کوکو خورد (غذاهای اینجوری که اصلا نرم نیستن رو راحت نمیخورد). به نظرم همه اینا خیلی براش خوب بود. 

خب ما تو این 1سال و 4 ماهی که دلتا به دنیا اومده، کم مسافرت نرفتیم با دلتا. با احتساب کرونا البته. تا یه ذره کرونا فروکش می کرد، میرفتیم سفر. 6 ماهگیش رفتیم نمک آبرود، 8 ماهگیش قشم، 11 ماهگیش ساری و گرگان، 13 ماهگیش اسالم، 14 ماهگیش تبریز. اما به نظرم یهو این چند روز ییلاق خیلی براش خوب بود و بزرگ شد تو این سفر انگار. منم لذت بردم. دقایقی میتونستم چشم ازش بردارم و من رو هم صدا نکنه. خلاصه که ریلکسیشن خوبی بود. فازم از خونه نشینی و مریضی و مریض داری عوض شد. هر چند که دلتا از همون روز اول آبریزش بینی داشت شدیدا و سرفه های خلطی، در حدی که بابا شبونه رفت براش از داروخانه، دارو گرفت. ولی همین رو اگه خونه میخواستم نگهش دارم خیلی سخت میگذشت.