اولین پست قرن جدید

سلامی به گرمی همین روزا که گرماش از گرمای تابستون بیشتره. سلام از قرن جدید. حالتون چطوره؟

ما خوبیم. دندون ششم دخترک دراومد، یازده ماهگی رو سپری می کنه اما هنوز راه نیفتاده. یه شیوه جدید داره برای راه رفتن که بی نیازش می کنه از راه رفتن واقعی. رو زانوهاش راه میره، شبیه پنگوئن. عاشقشم. 

ما تعطیلات شلوغی داشتیم. روزای اول عید رو رفتیم خونه مامان سیگما که نوعیدشون بود و بقیه میومدن دیدنشون. هفته دوم رو هم کامل مرخصی گرفتیم و رفتیم سفر. ساری با بتاینا، گرگان با دوستان، بعدشم ییلاق برای 13 بدر. دخترکم رو فامیلا بعد از مدت ها دیدن، بعضی ها هم برای اولین بار دیدنش. شوکه شدن از این همه بزرگ شدنش. دیگه داره یه سالش میشه، شدیدا خوردنی شده. خیلی سعی می کنه چیزایی که میگیم رو بگه. حروف کمی بلده ولی سعی می کنه لحن رو تقلید کنه. مثلا به جای سلام می گه یَیام! ولی میدونه وقتی میاد تو یا یکی میاد تو باید اینو بگه. البته همیشه هم نمیگه ها. هر از چندگاهی  الانم داره صدای حیوونا رو تمرین می کنه. فعلا صدای بعبعی، هاپو، کلاغ، مرغ و ادای ماهی رو رو بلده 

امروز شدیدا یاد پارسال این موقع ها افتادم که مثل چی دلم میخواست هر چه زودتر فروردین تموم شه و اردیبهشت بیاد و دخترکم رو بذارن تو بغلم. آی امان از این بارداری. خدا رو شکر که تموم شد. شیرینی بچه به دنیا اومده خیلی خیلی بیشتر از بارداریه واقعا. ولی اون موقع همه میگفتن به دنیا بیاد تازه اول بدبختی هاته. 

دیگه اینکه دورکاریامون دیگه کلا تموم شد و سرویس میشویم از این به بعد 

شماها چطورین؟ تعطیلات خوب بود؟ کاش تموم نمیشد. یهو تا تموم شد هم ماه رمضون شد هم دورکاریا تموم شد هم مدارس باز شد. طوفانی شروع شد امسال