سفرنامه قشم

سلام سلام. چطوریایین؟

میدونم خیلی وقته پست نگذاشتم، ولی به جاش با یه پست شاد اومدم. ما رفتیم قشم و برگشتیم. با 2 تا زوج از دوستامون رفتیم و خیلی خیلی خوش گذشت. از سایت اتاقک یه ویلای دربست رزرو کرده بودیم که بسی خوشگل موشگل بود. روز اول 5تایی (با دلتا) رفتیم و روز بعد 2 نفر دیگه بهمون اضافه شدن.

خدا رو شکر رفتنی توی هواپیما دلتا خیلی اوکی بود. از همه هم دلبری کرد حسابی و از ته هواپیما هی واسش شکلک درمیاوردن و اینم میخندید. همون توی هواپیما برنامه ریزی کردیم که کجاها بریم. دو روز اول هوا نیمه ابری بود و بعدش دیگه بارونی میشد. واسه همین باید فشرده برنامه میچیدیم. حتی بدون اینکه اون دوتا دوستمون بیان. روز اول که رسیدیم، اول رفتیم ویلا رو تحویل گرفتیم. بعدش بدیو بدیو حاضر شدیم و رفتیم درگهان. رستوران گلدن فود که خیلی تعریفش رو شنیده بودیم. من که عاشق غذای دریایی ام. یه بشقاب دریایی سفارش دادن پسرا. منم قلیه ماهی سفارش دادم. قلیه ش مثل همون قلیه ای که تو کیش خورده بودم تند بود. ولی من خیلی گرسنه م بود و تا بقیه سرشون رو برگردونن همه ش رو خورده بودم. خخخخ. تازه از بشقاب دریایی اونا هم تست کردم. همه برگاشون ریخته بود من این همه غذا خوردم  گشنه م بود خو  دخترکم هم که آتیش میسوزوند. رو تخت نشسته بودیم و هی نوشابه و نی برمیداشت میکرد تو چشمش  بعدش دیگه چنتا عکس روی اسکله ش انداختیم و رفتیم خرید. دلتا هم تو کالسکه ش خوابش برد. پاساژ دودلفین رفتیم. یه مغازه گیر آوردیم ارزوووون. لباس بچه. کلی لباس خریدیم. بچه ها هم واسه دلتا دوتا لباس خریدن خوشگل. من و سیگما دوتا کتونی مشکی اسکیپچرز هم ست خریدیم. دیگه تا شب درگهان بودیم و بعدش اسنپ گرفتیم رفتیم خونه. راننده اسنپمون هم شروع کرده بود به تعریف، خیلی پررو بود. به پسرا میگفت کارت بانکیتون رو بدین خانما برن خرید، ببرمتون یه جاهایی که فلان و بهمان! حیف که دیگه پیر شدم و حوصله کل کل ندارم. البته دلتا هم تو بغلمون خواب بود. هیچی بهش نگفتیم دیگه. شام چی خوردیم؟ یادم نیست اصلا. فکر کنم چیپس و ماست شاید! شب زود خوابیدیم چون فرداش برنامه هرمز داشتیم و باید 5.5 صبح بیدار میشدیم که شدیم و 6 رفتیم اسکله ذاکری. هوا ابری بود. هی هشدار میدادن که ممکنه برید و مجبور شید شب اونجا بمونید، چون اگه بارندگی باشه اسکله رو میبندیم. منم کلی شیرخشک و پوشک برداشته بودم واسه دلتا. نگرانیم فقط همینا بود که حل بود. دیگه رفتیم تو کشتی و اشتباه کردیم و تو راه شیر دادیم به دلتا. اونم خیلی شیک و بدون درد و صدا بالا آورد رو خودش. بعدشم هر هر خندید بهمون  توی جزیره هرمز از این سه چرخه ها رنت کردیم با راننده. اول کاری بردمون یه جا که صبحونه محلی بخوریم. یه زیلو انداختن رو زمین و زیر نم بارون صبحونه محلی خوردیم. نون خلیج با پنیر که خیلی خوشمزه بود. یه نون دیگه که اونم عالی بود. توموشی با سس مهیاوه و سوراغ هم خوردیم که خوشمون اومد. عاشق اینم که هر جا میرم غذاهای محلیشون رو تست کنم. صبحونه خیلی عالی بود. بازم سوار سه چرخه هه شدیم. انگار پشت وانت نشستی. تکوناش زیاد بود و سرد هم بود. دلتا رو توی کالسکه گذاشته بودیم. با کلاه و دورشم پتو پیچیده بودیم. پیاده که میشدیم سرد نبود. یه آهنگ گذاشته بود جنوبی، دخترخاله. آقا ما انقدر خندیدیم که نگو. بعدا سرچ کردیم آهنگه رو و فهمیدیم مال سندیه. متن شعرش خیلی سنگین بود  اول رفتیم الهه نمک. باحال بود. تایم میداد میگفت انقدره برید برگردید. ما وسط راه عکس مینداختیم و چون با دلتا هم سخت بود تا ته مسیر بریم، همون وسطاش برمیگشتیم. ولی واقعا لذتش رو هم میبردیم. بعدش رفتیم غار نمک که اونم خیلی باحال بود. بعدشم رفتیم دره تندیس ها که اونم تا آخر نرفتیم باز. همه گفتن با بچه و کالسکه سخته دیگه از وسط راه برگشتیم. بعدش رفتیم ساحل قرمز و نقره ای که دیگه عااااالی بود. دلتا هم توی کالسکه خواب بود و ما شلوارا رو زدیم بالا و رفتیم تو آب. آب دریا خنک. ماسه های زیر پا قرمز بودن و برق میزدن. اکلیلی. کیف کردیم. دریای جنوب بی نظیره. خلیج فارس. لذت بخش. دخترکم هم بیدار شد و کلی عکس خوشگل ازش انداختیم. بقیه مسیر رو دیگه از توک توک؟ پیاده نشدیم تا رسیدیم اسکله. ساعت 1.5 بود. من هرجایی که میرم یه مگنت رویخچالی میگیرم یادگاری از اونجا. هیچی پیدا نکردم از اینا. یه شیشه بود که توش یه کشتی بود. اونو خریدم که بعدا خودم بهش مگنت بزنم و بزنم رو در یخچال. دیگه با کشتی برگشتیم. همه خسته بودیم. دلتا تو بغلم خوابید. خودمم یه کم چرتیدم. رسیدیم قشم. تاکسی گرفتیم رفتیم خیابون دانشمند که بورس رستورانه. میخواستیم بریم رستوران سی رول ولی خیلی شلوغ بود، رفتیم کی اف سی. پیتزا و مرغ سوخاری خوردیم. کلی هم به دخترک موز دادم. غذا براش برده بودم برای روز اول ولی اونجا چون دورش شلوغ بود، نه شیر درست میخورد نه غذا. یه کم لاغر شد. (البته قبل رفتن تپلش کرده بودیم، الان مثل قبلش شده) بعدش برگشتیم خونه و اون دوتا دوستمون هم بالاخره رسیده بودن قشم و اومدن خونه. دیگه جمعمون جمع شد. یه کم خونه بودیم و استراحت کردیم. اونا هم خیلی خسته بودن چون هواپیماشون 2 ساعت تاخیر داشت. دیگه 7 اینا حاضر شدیم و رفتیم سیتی سنتر. از دکه دم درش گشت جزیره رو رزرو کردیم واسه فردا. از همون شکلات فروشی دم در شروع کردیم به خرید. یه عالمه خرید کردیم و شام رو هم تو فودکورت سیتی سنتر 2 خوردیم. نگفتم بهتون؟ از آخرای آذر دیگه شیر دادن من تموم شد. تو چند مرحله شیردهیم کم شد. تو 4ماهگی دخترک که بابای سیگما حالش خوب نبود و سیگما کرونا گرفت و دخترک واکسن زد و حالش بد شد، من پریود شدم (شایدم به خاطر واکسن کرونای خودم بود) و دیگه شیرم کم شد. دلتا هم کم شیر میخورد، قدیمیا میگفتن غصه شیر رو تلخ می کنه. نمیدونم واسه همون بود یا چی. ولی به هر حال تا 6 ماهگی بد نمیخورد. بعد از 6 ماهگی دیگه خیلی خیلی کم شیرم رو خورد تا این اواخر که شده بود یه بار در روز اونم تو خواب بهش میدادم. این روند رو تا 8 ماهگی رفتم که دیگه کلا نخورد. حیف... دوس داشتم بیشتر بهش شیر بدم. ولی خب نشد دیگه. به جاش حالا دیگه میتونستم همه چی بخورم. چقدر هوس سوسیس جات داشتم. هات داگ سفارش دادیم و پنه آلفردو. خوشمزه بود غذاش. آخر شب هم برگشتیم خونه. دور بازی کردیم همگی و دیر شد و دیدیم 8 صبح نمیتونیم بریم گشت جزیره. گفتیم 10 بیا دنبالمون چون گفته بودن که جزیره هنگام  و تنگه چاه کوه بسته س به خاطر بارندگی. 8 صبح بیدار شدیم و میز رو بردیم توی حیاط که صبحونه رو اونجا بخوریم. پسرا املت درست کرده بودن. یه قطره بارون افتاد رو سرم. گفتم که بارون. بعد تا بقیه اومدن جواب بدن یهو بارون شدید شد. بدیو بدیو میز رو برگردوندیم توی خونه. صبحونه رو خوردیم و به آقای گشت جزیره زنگ زدیم، گفت بارونه، دره ستارگان هم بسته س! شت! گفتیم پس نیا، فردا بیا. گفت باشه. دیگه قرار شد باز بریم درگهان که بچه هایی که روز اول نبودن هم خرید کنن. سیگما هم موند خونه که دلتا رو دیگه نبریم. من با بقیه رفتم. واسه همه سوغاتی خریدم. کلی هم ماسک اینا خریدیم. چقدر قیمتاش خوب بود. دوستم یه ماسک تیوبی تو سیتی سنتر خریده بود 75، اینجا خریدیم 25! همون مارک. بعدش دیگه به سیگما گفتیم ماشین بگیره بیاد سی رول، خودمون هم رفتیم سی رول. من پلوگوشت بندری سفارش دادم، سیگما خوراک کوسه. یه بشقاب دریایی هم وسط واسه همه. کاتغ و خوراک صدف و قلیه ماهی و سوپ لابستر و اینا هم بچه ها سفارش دادن. از همش تست کردیم. غذای خودم که عالی بود. عاشق قلیه ماهیش هم شدیم. ترش بود و تند نبود دیگه. تصمیم گرفتیم بازم بیایم. بعد از نهار ما با اسنپ برگشتیم خونه و پسرا پیاده اومدن. دور هم کلی بازی کردیم. غذای آماده خریده بودم واسه دلتا و دیگه بهش غذای آماده میدادم. بچه ها هم خیلی تو نگهداریش کمک می کردن بهمون. واسه شام فرشاد سوسیس بندری درست کرد و خوردیم. تا آخر شب بازی و شادی و بعدش هم پیاده رفتیم پارک سرکوچه، یه کم موندیم و یه سیگاری هم کشیدیم  (می طلبید آخه :پی منم که تازه از شیردهی فارغ شدم، دیگه خدا رو بنده نبودم. خخخ) و بعد لالا. فردا صبح باز زود پاشدیم بریم گشت جزیره که باز گفتن همه جا بسته س و فقط میتونین جزایر ناز برید و جنگل حرا. ولی خب قیمت کل گشت رو باهامون حساب می کردن که دیدیم نمی ارزه و خودمون ماشین گرفتیم رفتیم جزایر ناز. سه تا جزیره هستن که فاصله شون از ساحل کمه، بعد اینجوریه که وقتی دریا تو حالت جزر قرار میگیره، فاصله ساحل تا این جزیره ها و بین خودشون، آب میره پایین و میتونی پیاده بری اونجا. یه چیز تو مایه های عصای موسی که دریا رو شکافت. رود نیل رو البته. رفتیم اونجا و اول کاری سوار شتر شدیم. من و سیگما و دلتا. خیلی باحال بود. من تا حالا تجربه شترسواری نشدم. بچه ها دستشون رو هم طرح حنا زدن. من چون دستام شدیدا اگزما داره بیخیال شدم. شتر سواری باحال بود. بچه ها سوار گلایدر هم شدن دوتاشون. ولی ما نشدیم. سفر بچه دارونه! خخخ. دلتا همش تو کالسکه خواب بود. سطح دریا رفت پایین و پیاده رویمون به سمت جزیره رو شروع کردیم. کالسکه که تو شن ها نمیتونست بیاد. پسرا 3 تایی دلتا رو تو کالسکه بلند کردن و بردن. کجاوه شد. دمشون گرم. خیلی حال دادن. ما هم هی عکس و فیلم. توی آب صدف و خرچنگ و جونورای باحال بود. چقدرررررررر عکس انداختیم. چه هوایی بود. عکسامون بی نظیر شدن. بی نهایت خوش گذشت. بعدشم برگشتیم تو ساحل ساندویچ فلافل خوردیم. اونم بی نظیر. اصن همه چی خیلی خوب بود. بعدش تصمیم گرفتیم یه جای دیگه هم بریم. میخواستیم جنگل حرا بریم ولی هم دور بود و هم وقتمون کم. گفتن به تاریکی میخورین. دیگه مامان هم قبل سفر ازم قول گرفته بود دلتا رو سوار قایق نکنم (واسه کشتی اوکی داده بود)، دیگه بی خیال حرا شدیم و بازم رفتیم درگهان! گندشو درآوردیم دیگه. خخخ. اونجا یه کافه رو نشون کردیم که هات چاکلتای عالی داشت. بازم رفتیم هات چاکلت خوردیم و باز خرییییییید. کلی چیز میز خریدیم باز. میوه دراگون هم خریدیم. واسه شام باز رفتیم سی رول. بچه ها از بیگ باس که شعبه فست فود همین سی رول بود، پیتزاینا سفارش دادن. من بازم چسبیدم به غذا دریایی خودم. قلیه ماهی سفارش دادم و حالشو بردم. بعدش پیاده برگشتیم خونه. تو راه هم کلی حرفای جالب زدیم. اینکه مثلا اگه الان 2 میلیارد تومن پول جایزه می گرفتیم باهاش چی کارا می کردیم. جوابا خیلی جالب بود. من خودم 1 میلیاردش رو میذاشتم رو داراییای الانمون و باهاش خونه میخریدم. با 700 تومنش ماشین میخریدم  (من عشق ماشینم) و 300ش رو هم خرج سفر و خوش گذرونی می کردم. یکیمون گفت بی خیال دنیا، با کل 2 میلیارد میرفتم سفر. هر کی یه چیزی می گفت خلاصه. اون شب زود خوابیدیم که فردا بریم جنگل حرا. شب تا صبح بارون بارید با چه شدتی. صبح هم کلا بارونی بود. بیخیال حرا شدیم. اینم رو بقیه جاهایی که نشد ببینیم. بارون با ما سر ناسازگاری داشت. از روز اول سفرمون قشمیا گفتن به ما هشدار سیل دادن. اینجا خیلی وقته بارون نباریده و خاکش خشکه و خطر سیل هست. واسه همین همه جا بسته بود. هرمز هم خوب شد رفتیم چون از فرداش دیگه بسته شده بود. خلاصه دیگه بدیو بدیو چمدون بستیم. خوبه یه ساک دیگه خریدیم چون خریدامون زیاد بود و دیگه تو چمدونامون جا نمیشد. 12 حاضر بودیم که خونه رو تحویل بدیم و پروازمون ساعت 4 بود. صاحبخونه لطف کرد گفت زیر بارون نرید و بمونید تا وقتی میخواین برین فرودگاه. بچه ها هی اسنپ و قشم پیما رو چک کردن که هیچ کدوم ماشین نداشتن. حتی واسه رستوران هم نداشتن. دیگه زیر همون بارون شدید، پسرا رفتن از یه تهیه غذای نزدیک غذا گرفتن. من به عنوان تیر آخر بازم ماهی سفارش دادم. نیزه ماهی که خوشمزه بود. بعد دیگه با بیچارگی دوتا ماشین پیدا کردن که ببرنمون فرودگاه. خیلی جاها رو آب گرفته بود. خلاصه 45 دقیقه قبل پرواز رسیدیم به فرودگاه. یه ساعت هم تاخیر داشت و بالاخره پریدیم. تو هواپیما بازم دلتا کلی دلبری کرد، ولی 10 دقیقه آخر که ارتفاع کم کرد، دلتا بالا آورد و همش گریه کرد. احتمالا گوش درد گرفته بود. تو اون وضعیت لباساشو عوض کردیم و خوابید. توی فرودگاه هم یه بار دیگه بالا آورد اما بعدش دیگه حالش خوب خوب شد و کلی خندید و اکیپی رو از نگرانی رهانید. خدا رو شکر خیلی زود خوب شد وگرنه داشت سفر از دماغمون درمیومد. راستی توی هواپیمای برگشت دست زدن رو باهاش تمرین کردم و یاد گرفت دیگه.

این شد سفرنامه قشم ما. 

راستی شما اگه یهو 2 میلیارد تومن میگرفتین، باهاش چی کار می کردین؟