سالگرد عقد

سلام، حالتون چطوره؟ 

ما بهتریم. حال جسمی سیگما خیلی بهتره خدا رو شکر. حال روحیش هنوز اوکی نشده طبیعتا. هی میشینه تو تنهایی غصه میخوره. با خدا قهر میکنه، با باباش قهر میکنه و خلاصه روزای سختی رو میگذرونه. من سعی میکنم با تماس های تصویری و تعریف کارای بامزه ی دلتا خوشحالش کنم. گاهی موثره واقعا. 

دوشنبه سالگرد عقدمون بود. میدونستم یادش نیست. برای اولین بار. ساعت ۵ عصر کیک نوتلا از اسنپ فود سفارش دادم براش ببرن خونه. خیلی خوشحال شد. دلتا خوابید، منم کنارش خوابم برد. قرار بود ساعت ۷ بریم بیرون با سیگما. ۷ بیدار شدیم تازه! ۵ دقیقه بعد دیدم سیگما با یه سبد گل کوچیک اومده دم خونه دنبالمون. اصلا انتظار نداشتم برام کاری کنه، خیلی خوشحال شدم. دلتا رو گذاشتم تو کالسکه و با فاصله از سیگما رفتیم پارک سر کوچه. هیچ کس نبود. رو دوتا نیمکت مختلف نشستیم و حرف زدیم. هم برای روحیه سیگما خوبه هم من. تازه بماند که دلتا شبایی که باباشو میبینه راحت تر میخوابه. لحظه شماری میکنم این چند روز هم تموم شه و سیگما خوب خوب شده باشه و برم خونمون.