پیک بارداری

سلام سلام. 

من اومدم از نگرانی درتون بیارم. خیلی حالم بهتره. حال روحیم رو میگم.

از 4شنبه پیش که رفته بودم دکتر، پنج شنبه و جمعه که دورم شلوغ بود و خوب بودم. از جمعه شب تا یکشنبه شب حالم خوش نبود. بداخلاق بودم اصن و حساس. هر چی میشد میزدم زیر گریه. و ته دلم همش داشتم حرص میخوردم از این اتفاقات. دیگه دیروز نشستم سنگامو با خودم واکندم. نمیشه که هی بشینم غصه بخورم. اونم واسه این یه چیز چرت! تو بارداری چی طبیعیه آخه؟ همه بالاخره یه مشکلاتی داشتن. خلاصه خیلی بهتر شدم. با داروهای جدیدم هم بالاخره ارتباط برقرار کردم. هرچند که فکر کنم دارم به یکیشون حساسیت میدم. حساسیت پوستی کم البته. زیر نظر دوستمم از این نظر. 

خلاصه که خیلی بهترم خدا رو شکر.

تو این مدت یکی دوتا کتاب در مورد تربیت فرزند خوندم. کلی هم پیج اینستاگرام فالو کردم در مورد بارداری و تربیت و اینا. یه بسته آموزشی روانشناسی هم خریدم برای دوران بارداری که البته هنوز شروعش نکردم. با این کارا خودم رو آماده کنم دیگه.

خب هفته 20 هم داره تموم میشه. دیگه نصف شد. خب من برخلاف خیلیای دیگه که همش میگفتن بارداری خیلی لذت داره، تا الان لذت خاصی نبردم. فقط خوبیش این بوده که همه ی همه، همش هوام رو دارن. هر چی من بگم همونه، هر چی میخوام فراهمه و اینا. ایناش خیلی خوبه  البته منم آدم سواستفاده کنی نیستم. یکی از دوستام میگفت از موقعیتت استفاده کن، مثلا بگو الان آووکادو و شاتوت میخوام، اینا رو که برات گرفتن بگو دیگه نمیخوام. یا از این کارا. که ببینی چقدر به حرفتن. خدا رو شکر کمبود ندارم از این کارا کنم. هر چی واقعا دلم بخواد رو میگم. خیلیاش رو هم میذارم به وقتش. مثلا الان خیلی وقته که هوس سالاد ماکارونی با ژامبون کردم. ولی خب ژامبون ضرر داره و هی دارم میندازم عقب این خواسته م رو. بعدشم که احتمالا یه بار بخورم که هوسه بخوابه، خودم میخوام درستش کنم، نه اینکه به کسی زحمت اضافه بدم. 

البته اینم بگم ها، من چون خونه موندم داره بهم سخت می گذره و میشینم الکی فکرای مزخرف می کنم. وگرنه بارداری اونقدرا هم بد نیست. همش میشمرم که امروز کدوم کارا رو نکردم و فکر می کنم مامان بدیم که مثلا هر روز با دخترم حرف نمیزنم یا هر روز یادم نمیمونه بادومم رو بخورم. و همین چیزای مسخره، رو هم که جمع میشه باعث میشه از روزام لذت نبرم. 

از الان به بعد میخوام بی خیال همه اینا بشم. میخوام فقط لذت ببرم. خصوصا که قراره کم کم حضورش رو با تکوناش حس کنم. از بچگی آرزوی همچین روزایی رو داشتم. حالا که لطف خدا شامل حالم شده و یه فرشته ی آسمونی مهمون دلمه، ناشکریه که فقط بنالم.خدایا شکرت. حرفای من رو جدی نگیر وقتی غر میزنم.