بای بای فروردین جان

آخرین روز فروردین هم رسید. حیف که یک سوم بهار رفت. ولی اشکال نداره. اردیبهشت خوشگل داره میاد. 

صبحا که بیدار میشم اول حاضری میزنم تو گروه شرکت. بعد قرص تیروییدمو میخورم و نیم ساعتی باید چیزی نخورم. تو این فاصله لپ تاپ رو روشن میکنم و برنامه ها رو باز می کنم و تا بالا بیان میرم یه لیوان شیر و عسل میخورم. 

امروز لپ تاپ رو آوردم رو میز توالت که تنوع بشه. در حین کار خودم رو هم ببینم تو آیینه  از اِ همکار 

در بالکن و پنجره اتاق خواب رو هم باز می کنم که هوای خونه عوض شه. حیف از این هوای بهاری نیست که نیاد تو خونه؟ البته بماند که یادم رفت توری بالکن رو بکشم و الان یه خرمگس گنده هم اومده تو  الانم چشمم افتاد به تخت و رفتم رو تختی و رو بالشی و پتو سفری رو انداختم تو ماشین لباسشویی. آفتاب بالکن جون میده واسه لباس خشک کردن. 

کاش این کرونا شرش رو کم می کرد. شر رو که کم نکرد، همه چی از هم از فردا برمیگرده به روال عادی. این وسط فقط یه مشت آدم وسواسی شکاک شدیم که با همه هم دشمنی می کنیم. هر کسی میخواد بگه من بیشتر حواسم هست و بیشتر رعایت می کنم. تو تمام پیجا و گروه ها همه دارن گله می کنن از فلان رفتار آشنایان و اینا، بعد کم کم باگای کار خودشونو لو می دن. 

مثلا یکی از آشنایان داروساز داشت کلی راهکار میداد که خریداتون هر 3 هفته یه بار باشه، یکی می گفت ما هر 2 هفته یه بار خرید می کنیم و این دوستمون میگفت زیاده، اینجوری برنامه ریزی کن، فلان کن بهمان کن که 3 هفته ای بشه. بعد بحث شیر و لبنیات شد. گفت من که هر روز میرم داروخونه (که خودشم قبلا گفته بود خیلی محیطش مستعده و کلی بیمار کرونایی میان دارو میگیرن)، سر راهم هر روز شیر و ماست و این جور چیزا رو میخرم!!! و هزارتا مثال دیگه که نمیخوام بیان کنم. ولی هممون یاد گرفتیم فقط داریم بقیه رو متهم می کنیم، بدون اینکه بدونیم خودمون چقدر کارامون مشکل داره. یه حس بی اعتمادی ای بین همه موج می زنه و اوضاع رو خراب کرده. همین دوری فیزیکی از همدیگه، خودش کلی مشکلات ایجاد کرده، دیگه روحی هم از هم جدا نشیم کاش. 

از فردا باز بتا باید به صورت عادی بره سر کار. این مدت سعی می کرد خودش و شوهرش برنامه شون رو جوری تنظیم کنن که بچه ها رو نبرن پیش مامان. ولی خب تا کی. دیگه مرخصیاشون جواب نمیده. اولتیماتوم هم دادن که از فردا باید کاملا عادی بیان! باز باید مامان بچه ها رو نگه داره و هیچ چاره ای هم ندارن. 

بگذریم.

دیروز خیلی کم خوابی داشتم. شب قبلش تا صبح خوابم نمیبرد و کلیدر 4 رو هم تموم کردم. این بود که کل صبح بداخلاق بودم. دوتا جلسه هر کدوم 2 ساعته هم آنلاین شرکت کردم و آخرش دیگه عصبی عصبی شدم. نهارم نداشتیم. مرغ درست کردم و 5.5 خوردیم. بعد از ساعت 7 تا 9 خوابیدم!!! بعدشم کسلی بعد از خواب بی هنگام!!!

امروز میخوام پاستا درست کنم. 

فعلا برم یه کم داکیومنت بخونم واسه جلسه فردا، تا بعد ببینم چی میشه