روزهای پر مشغله

سلام سلام. صبحتون بخیر. ساعت هنوز 8 نشده شروع کردم به نوشتن. تا سرم شلوغ نشده بنویسم. دوشنبه عصر ساعت 4 از شرکت زدم بیرون و رفتم دم شرکت دوستم که نزدیکه و از اونجا با هم اسنپ گرفتیم واسه مسجد. 4.5 رسیدیم. مراسم خیلی خلوت بود. تسلیت گفتیم و نشستیم یه کم و بعد که همه رفتن تصمیم گرفتیم بریم خونشون، یه کم پیششون باشیم. چنتا چیز هم شد که باز ما خندیدیم. این 4مین مراسم ختمیه که من نمیتونم جلو خندمو بگیرم. یه بنر سفارش داده بودیم از موسسه بهنام دهش پور، به جای تاج گل مثلا. دم در بود. دوستان همه نتونسته بودن بیان، گفته بودن عکس بگیرید ازش. من یه عکس گرفتم ازش و بعد قرار شد یکی از بچه ها کنارش بایسته که ابعاد بنر معلوم بشه. ایستاد و عکس انداختم. یهو یه خانم پیری اومد گفت دخترم از منم یه عکس بنداز. موبایلشم داد که ازش عکس بگیرم. بعد هی بقیه رو هم صدا می کرد که برن باهاش عکس بگیرن خدا رو شکر بقیه حواسشون نبود. حالا بچه ها اونور زدن زیر خنده، منم اینور خنده م گرفته نمیتونم عکس بگیرم. یکی همینجوری گرفتم. اومد دید میگه نورش خوب نشده، برو اونور وایستا که نور نیفته تو تابلو! من داشتم میترکیدم از خنده، خیلی سخت بود جلوی خودمو بگیرم. بعد از این دیگه هر چیزی میشد ما خنده مون می گرفت. 

خونشون به مسجد نزدیک بود ولی انقدر ترافیک بود یه ساعت بعد رسیدیم. 4 تا دوست بودیم که با ماشین شوهر یکیشون رفتیم خونشون. خواهرزاده دوستم 1 سالشه و تو خونه هی شیرین کاری میکرد و همه میخندیدن. خدا رو شکر که بچه تو خونشون بود و جو رو از سنگینی درمیاورد و کلا هم بچه نمیذاره زیاد غصه بخورن. وقتی آقاجانم فوت شد، تیلدا 1 سال و چهار ماهش بود. تا مامان گریه می کرد، بازیشو ول می کرد میرفت مینشست رو پای مامان اشکای مامانو پاک می کرد و تا مامان آروم نمیشد از رو پاش بلند نمیشد. خلاصه تا 8 نشستیم و بعد دیگه گفتیم زحمتو کم کنیم. شوهر نوا، شرکت سیگماینا بود. جدیدا اضافه شده بهشون. دیگه من و نوا هم یه تپسی گرفتیم رفتیم شرکت. بچه ها جلسه داشتن. به جز یکیشون همشون دوستای سیگمان و من باهاشون صمیمی. ما رفتیم یه اتاق دیگه نشستیم و من و نوا حرف زدیم تا جلسه پسرا تموم شه. بعد دوستاشون رفتن و ما 4 تا هم رفتم رستوران. رفتیم میخوش، و واسه نوا اینا تعریف کردیم که 10 سال پیش اولین رستورانمون اینجا بود و همین پیتزا رو خوردیم. فقط اون موقع 4700 تومن بود، الان شده 47 تومن! دقیقا 10 برابر تو 10 سال! چیزی نیست که  خلاصه برنامه مسافرت رو کمی چیدیم. نگفتم؟ قراره با نوا و فرشاد بریم گرگان، بهارک و وحید اونجا دارن طرحشونو میگذرونن. خیلی از جنگلای نهارخوران تعریف می کنن تو پاییز. منم شیفته شدم. گیر دادم بریم. با اینکه چیزی به امتحانم نمونده و آخر هفته ها باید درس بخونم حتما، ولی میخوام 3 روز به خودم مرخصی بدم کامل.  البته علاوه بر همه این روزای دیگه، مثل همین امروز.  خلاصه من دوتا کلبه تو هتل گرگان رزرو کردم. کاش کلبه هاش چوبی بود. ساختمونیه ولی خب خوبه. حس کلبه تو جنگل باید خاص باشه. ما به بچه ها گفتیم بیاین یه ماشینه با ماشین ما بریم و اونا پیشنهاد دادن با ماشین اونا بریم. فرشاد ماشین باباشو بگیره و با اونا بریم. خلاصه دیگه 11 رفتیم خونمون و لالا. من باز خیلی بد خوابیدم. با اینکه شام دوتیکه بیشتر پیتزا نخوردم ولی بازم سنگین بود. دقیقا مثل جمعه شب شدم. هم دیر خوابم برد و هم صبح زود بیدار شدم.

سه شنبه صبح، گفتم حالا که زود بیدار شدم برم یوگا. رفتم و خوب بود کلاس. بعدشم رفتم شرکت و کار و بار فراوون. ساعت 9 خمیردندون زدم رو مسواکم که برم مسواک بزنم. 11 دیدم هنوز نزدم! دیگه کارا رو انجام دادم و عصر یه کم بهتر شد اوضاع و بعدشم رفتم خونه. یه شیر گلاب درست کردم واسه خودم و با بیسکوییت خوردم. بعد یه کم تو تخت نشستم و اینستا و پینترست گردی کردم و بعد یهو داماد زنگید که واسه تولد بتا (که 4شنبه یعنی امروزه) میخوام برنامه سورپرایزی بچینم. گفت شب بیاین خونه ما سورپرایزش کنین. گفتم سکته می کنه نه سورپرایز. بعد دیدم مِن مِن می کنه، گفتم بیاین خونه ما. گفت آره خودمم منظورم همین بود. بعد همون لحظه یه نگاهی به خونه انداختم و آه از نهادم بلند شد. یادتونه که کارگر رو که قرار بود همین سه شنبه بیاد کنسل کردم؟ دیگه تصور کنید اوضاع خونه رو. و چون باید درس هم بخونم نمیرسم تمیز کنم. خلاصه زنگ زدم به مامان که من چه گِلی به سرم بگیرم؟ گفت تعارف نداشته باش. بهش بگو واقعیت رو که من نیومدم و کارگرت رو کنسل کردی و خونه کثیفه. بهتره برید خونه ما (مامان رفته ییلاق) و تو اونجا رو تزیین کنی و مثلا من بهشون بگم ما یادمون رفته به گلدونا آب بدیم که اونا که میان آب بدن یهو تو بتا رو سورپرایز کنی. دیدم خیلی پیشنهاد بهتریه. به داماد هم راستش رو گفتم و اونم از پیشنهاد جدید خیلی استقبال کرد و قرار شد همین کار رو کنیم. فقط من دغدغه م این بود که حالا این هفته که مامی تهران نیست، من لااقل بشینم حسابی درس بخونم جای هفته قبل و هفته بعد! ولی خب نشد دیگه. 

آهان راستی یه چیز دیگه. در راستای کم کردن بار روانی مدیریت منزل، سیگما پیشنهاد داد دوتایی یه گروه بزنیم که توش مسائل خونه رو بنویسیم. وسایلی که تموم شده، کارای ضروری خونه و ... دیروز گروه رو ساختیم و توش نوشتم میوه و شیر و ماست نداریم. خودشم نوشت نظافت دستشویی حمام. شب که برگشت کلی میوه خریده بود و شیر و ماست و بستنی. البته بستنی رو هم تلفنی سفارش داده بودم. باید قبل از مسافرت پ می شدم و هنوز نشده بودم. دیگه خودمو بسته بودم به گلاب و زعفرون. یه چایی زعفرون حسابی هم خوردم. سیگما هم که با بستنی زعفرونی اومد. شام رو سریع خوردیم و دلدادگان که شروع شد بستنی رو باهاش خوردیم و حال داد. بعدشم دوش گرفتیم و یه کم خوشگذروندیم و 11.5 دیگه خوابیدم. بیهوش شدم اصلا.

امروز چهارشنبه هم تلاشای دیروزم جواب داد و پ شدم. با ماشین اومدم شرکت و کتابم رو هم گذاشته بودم تو یه ساک که بیارم و عصر برم خونه ماماینا بخونم که تو راه دیدم سیگما زنگید که ساکت رو جا گذاشتی. قرار شد قبل از رفتن سر کار برام بیارتش که همین الان آورد. عصر هم برم خونه مامان. داماد گفت که خودش امروز خونه س و صبح میره خونه مامانینا رو تزیین هم می کنه. دستش درد نکنه. من برم اونجا دیگه درس بخونم تا بقیه بیان  الانم انقدر سردمه که رفتم سویشرتمو زیر مانتوم پوشیدم که اگه بازم گرمم نشد بارونیمو بتونم روش بپوشم! یخچاله اینجا!