دست بابا

دوستای خوبم، از همتون ممنون. ببخشید که کامنتا رو بی جواب، تایید کردم. در توانم نبود دونه دونه جواب بدم. تو همین پست بگم که دست همتون رو میبوسم. لطف دارین همگی.

دیروز ساعت 3 دکترش اومد. بالاخره بعد از عمل باهاش صحبت کردیم. به بابا گفت باید انگشتاشو تکون بده هر ساعت. یه سری دستور دیگه هم داد. بعد عکس دست بابا قبل از عمل رو بهم نشون داد و گفت پوست دستش انقدر کش اومده که سیاه شده و پر از تاول شده. گفت باید یه دریچه رو گچ دستش باز کنیم که این پوست نفس بکشه. اما ممکنه درست نشه و نیاز به پیوند پوست داشته باشه. تو رو خدا دعا کنید دیگه این رو نخواد. پوست خودش رو ترمیم کنه. وگرنه اونم باز یه پروسه بستری و عمل و این چیزا داره. دکتر گفت از 10 جا شکسته بوده، یه پلاک با 9 تا پین گذاشته توی دستش. گفت دکتر روز شنبه قبول نکرده بوده که عمل کنه. اما این دکتر، گویا حاذقه، یکی گفت من قبلا تصادف کرده بودم و دستم بدجوری شکسته بود، حسم رو هم از دست داده بودم و این دکتر عمل کرد و خوب خوب شدم. دست سعید معروف رو هم همین دکتر عمل کرده. خلاصه که امیدوارم تا حد خوبی، خوب بشه دست بابا. 

دکتر که رفت کارای ترخیص بابا رو کردم. سیگما ماشین بابا و مامان رو آورد و من مامانینا رو بردم خونشون و بعد هم رفتم داروهای بابا رو گرفتم. تا برگشتم همه لباسامونو انداختیم تو ماشین و خودم خونه مامانینا رفتم حموم. یه ساعتی با بتا تصویری حرف زدیم. تیلدا هی دوست داشت بیاد خونه مامان. ولی به خاطر کرونا قرار شد نیاد. فقط اومدن تو حیاطشون و ما هم از پنجره دیدیمشون. دلمون خیلی براشون تنگ شده. سیگما هم برگشته بود خونه و قرمه سبزی و ماشین خودمون رو برداشت آورد خونه مامانینا. ورزشای دست بابا رو میدادم ولی ورمش بیشتر شد و دیگه نمیتونست تکونش بده. تا شب یه کم سربالا نگهش داشت تا ورمش کم شد و دیگه ما اومدیم خونمون که بالاخره امروز بیام سرکار.

دیر هم اومدم شرکت. از اون روز، هر بار که صحنه اولی که بابا افتاده بود رو یادم میاد، میپرم و چشمام پر از اشک میشه. بازم خدا رو شکر کردیم که وقتی افتاد، سر یا کمرش ضربه نخورد، لگنش نشکست. حتی باز پاهاش چیزیش نشد و سرپاست. خدا رو شکر...  این دو سه روز همه فامیل دارن زنگ میزنن هی. گوشی مامان هر لحظه زنگ خور داره. همه میگن چرا این مدت شما اینجوری شدین؟ صدقه بدین، یه خونی بریزید. نمیدونم چرا اینجوری شد...