سی و سه سالگی

سلام، چطوریایین؟

ما خوبیم خدا رو شکر. یه روزایی رخوت طوری، یه روزایی سرحال طوری. امروز صبحونه دبش خوردم، مسواک و نخ دندون دبش زدم و دستشویی دبش! هم رفتم  اینه که سر حالم. حالا میگم صبحونه دبش نه اینکه چیز خاصی باشه ها. همون نون سنگک یخ زده همیشگی (البته بعد از گرم کردنش) و پنیر گردوی همیشگی. یعنی من اگه یه روز پنیر گردو نخورم نمیشه. خخخ. همونا رو خوردم ولی بهم چسبید امروز. 

آخر هفته بتا (خواهر جان) حالتای کرونا داشت. تب و بدن درد و اینا. یکی دو روز استعلاجی داشت و نرفت، بقیه ش رو رفت و بچه هاش رفتن پیش مامانینا. سیگما هم که از مریضیای پی در پی دلتا و من به تنگ اومده بود، گفت این هفته دلتا رو نمی برم خونه مامانینا و خودم نگهش میدارم تایمی که تو سر کاری. 10 و 11 صبح بیدار میشه و من 3 خونه ام. تو این فاصله حسابی با هم بازی می کنن و من به وضوح می بینم که هر دو چقدر شارژن. حال سیگما هم حسابی خوبه با دلتا. خدا رو شکر. سیگما چون تو خونه کار می کنه و بیشتر تایم رو تنهاست، خیلی خسته میشه. این چند روزه خوب بوده براش. 

خب تولد من هم اومد و رفت. کار خاصی نکردیم. دوتا کیک گرفتیم خونه مامانا دور هم خوردیم. فقط اینکه دقیقا روز تولدم، جشن تولد یکی دیگه از دوستام دعوت شدم و حسابی از دکورش لذت بردم و عکس انداختم باهاش. مثلا تولد خودمه. خخخ. تازه همه مهمونا هم تولد من رو هم تبریک می گفتن  به نام اون، به کام من  حالا یه تولد کوچولو شاید با 3-4 تا از دوستامون بگیرم. بدین منظور بعد از 50 روز خونه رو سابیدیم. یعنی گفتم تمیزکار اومد و حسابی خونه رو برق انداخت دیروز. شاید واسه همینه حالم خوبه اصلا. خونه که تمیز باشه، خیلی تو روحیه م اثر داره. 

آقا هر وقت قراره تمیزکار بیاد خونمون، ما خودمون میفتیم به جون خونه. دو سه روز تمیز می کنیم تا درخور ورود غریبه بشه.  از بس که وسیله وسط خونه س همیشه. یعنی زیر میز نهارخوری، انواع اسباب بازیای دلتا و لنگه دمپاییش پیدا میشه. حالا من یه بار دربیار، دوبار دربیار، دیگه کشش ندارم هی دولا شم برم زیر میز نهارخوری. اینه که آخر هفته ها یا وقتایی که قراره تمیزکاری بیاد، بخش خوبی از زندگی من دولا زیر میز نهارخوری سپری میشه