ماجرای قلب

سلام به همگی. ببخشید که پست نذاشتم و نگرانتون کردم.

این هفته یکی از بدترین هفته های زندگیم بود. شنبه رفتم سونوگرافی و وسط سونو ازم پرسید که تپش قلب نداری معمولا؟ گفتم نه چطور؟ دیگه چیزی نگفت و کلا چیزایی که به تایپیستش می گفت که بنویسه رو انگلیسی میگفت، نمیدونم شاید میخواس من نفهمم. ولی خب من همه رو گوش میدادم. بعد دیدم همون انگلیسی گفت بهتره مادر تست قلب بده، من آریتمی میبینم. پرسیدم چی شده؟ گفت من آریتمی میبینم تو صدای قلب جنین، اما ممکنه واسه قلب شما باشه. خب منم که میدونستم خودم ندارم، نگران شدم واسه جنین. ولی خب باز گفتم شاید واسه خودم باشه و خیلی نگران نشدم. 

دوشنبه وقت دکتر زنان داشتم. جواب سونو و آزمایشم رو بردم براش. اینو که دید، خودش هم سونو کرد و صدای قلب جنین رو گوش داد. گفت آره منم دوتا پالس اضافه تو ضربان قلب جنین میبینم. آقا منو میگی، دیگه کلا یادم رفت سوالای دیگه م رو هم بپرسم. گفت ممکنه بیماری خودایمنی مادر باعث این داستان بشه، و خب منم که خودایمنی دارم. البته گفت تیروییدت چون تحت کنترله، آزمایش روماتیسم و لوپوس برات مینویسم. هیچی دیگه. هم نینی اونجوری، هم خودم احتمال این بیماری های خوب نشدنی و مزخرف... رفتم تو ماشین دیگه تا خونه که یه ساعت تو راه بودیم، کل راه رو گریه کردم. یه فوق تخصص قلب جنین هم معرفی کرد که بریم اکو کنه. دیگه به خانواده ها هم گفتیم ماجرا رو. گفتیم لااقل اونا هم دعا کنن. ضمن اینکه اصلا حال و حوصله نداشتیم اون چند روز و هی میخواستن بپرسن و اینا. گفتیم بگیم بهتره. اونا هم حسابی ناراحت شدن و هر کی جداگانه کلی نذر کرد. من خودمم که از شنبه نذر کرده بودم هی هر مرحله مقدار نذر رو میبردم بالاتر! کلی با خدا صحبت کردم و التماس تمنا تهدید ترعیب، هرچی بگین خلاصه. بسیار بسیار مستاصل....

سه شنبه رفتم آزمایشم رو دادم و جوابش هنوزم نیومده. چهارشنبه هم رفتیم پیش متخصص قلب. دونفر بودن تو بیمارستان بهمن، هر دو هم فوق تخصص قلب اطفال. این دوتا فرشته بودن انگار. همش سعی داشتن آروممون کنن. البته ما اونجا آروم بودیم کاملا. ولی خب دکتر معتقد بود استرس من میتونه اوضاع رو بد کنه کلا. واسه همین حتی میگفت اکو هم لازم نیست. هر چی باشه تا تولد خوب میشه. ولی خب نمیشد که. دکتر زنان جواب اکو ازشون میخواست. و خب اون یکی دکتره گفت اکو میکنیم. بعد دیگه همش سعی داشتن چیزای خوب بگن. دیگه اکو کرد، بازم اینا هم انگلیسی حرف میزدن. ما هم باهاشون اون وسط انگلیسی حرف میزدیم  خلاصه حسابی بررسی کرد و گفت با اینکه کار ما تجربیه، ولی گارانتی می کنم که قلب دخترتون صد در صد سالمه و چیزایی که اونا دیدن احتمالا گذرا بوده. خدا عمرش بده. انگار عمر دوباره بهمون داد. همش هم تو فاز شوخی و خنده بودن و کلی روحیه از دست رفته مون رو بهمون برگردوندن. دیگه همون تو ماشین به مامانا زنگیدیم و خبر خوش رو دادیم و از نگرانی دراومدن. الان دیگه فقط منتظر جواب آزمایش من هستیم واسه اون بیماری های خود ایمنی جدید. میشه دعا کنین نداشته باشم؟ خیلی داستان میشه وگرنه...

یعنی فقط این 5-6 هفته هم بگذره، دخترک به دنیا بیاد. خسته شدم هر لحظه یه استرس جدید وارد میشه....