دیروز اومدم اینو اینجا بنویسم، دیدم بهتره که به سیگما بفرستمش:
دلم یه هوای ابری و تاریک میخواد و یه آرامبخش که خواب و منگ باشم تو آغوشت رها شم. دلم میخواد یه کم از هوشیاریم نسبت به محیط کم بشه. بخوابم و ولو شم. خوابای خوشگل ببینم. خواب 17-18 سال پیش رو ببینم، خواب اولین خونه ای که توش چشممو باز کردم. دلم پارک پردیسان پاییزی رو میخواد. برگای زرد بریزه رو سرم. هوا سرد و ابری باشه و من زیر پتو کنار تو بخوابم. دلم پاییز شمال میخواد. کلبه جنگلی. دلم خواب میخواد. 24 ساعت تو هوای پاییزی و ابری بخوابیم با هم...
اینو با یه عکس پاییزی دو نفره براش فرستادم. واقعا دلم همچین چیزی میخواد. ولی موندگاریم فعلا تو تهران. همکارم از سفر برگرده ببینیم میشه یه سفر بریم یا نه.
در ضمن عمیقا هوس دارم یه روز بمونم خونه و هیچ جا نرم. ولی خب نمیشه دیگه. هیییی. بیکاری کجایی که یادت بخیر... شدید حال و هوای 2 سال پیش، بعد از ازدواج که بیکار بودم و عصرا تو هوای پاییزی می رفتم پیاده روی تو پارک سر کوچه، اومده سراغم...
چه حس قشنگی
انشاله زودی سفر جور بشه
شکر گزار کاری باش که داری و دلتنگی روزهای بیکاری را نکن
بیکاری خیلی بده
راست میگی. چشم. آدما وقتی به آرزوهاشون میرسن دیگه یادشون میره که اون آرزوشون بوده...
تلنگر خوبی بود...
حست فوق العاده بود انشاالله که جورمیشه وزود میری مسافرت واون کارایی که دلت میخواد رو همه رو انجام میدی❤❤
لانداجونم باورمیکنی منم دلم برا بیکاری وتوخونه موندن لک زده ولی چه کنم که دیگه نمیشه
مرسی عزیزم. انشالله. واقعا نیاز دارم بهش
آره عزیزم. سخته واقعا هر روز تایم طولانی سر کار بودن. ولی به قول تیلو نباید ناشکری کنیم.
امیدوارم زود یه مسافرت توپ جور شه
مرسی. ایشالا